Bigoreksja
Bigoreksja to inaczej dysmorfia mięśniowa, nazywana czasem odwróconą anoreksją. Polega na zaburzonym postrzeganiu własnego ciała, głównie na niedoszacowaniu jego masy (głównie mięśniowej). Pojawia się ona zazwyczaj u młodych mężczyzn. Skutkuje intensywnymi ćwiczeniami fizycznymi nakierowanymi na rozrost masy mięśniowej. Ponadto mężczyźni ci stosują sztywną, restrykcyjną czy wręcz monotonną dietą. Osoba cierpiąca na bigoreksje precyzyjnie wylicza kaloryczność posiłków oraz stosuje różne diety alternatywne, jak ketogenna, niskowęglowodanowa i wysokobiałkowa. Najważniejsze w przygotowywaniu posiłków jest odpowiedni bilans składników, zaś walory smakowe, zapachowe czy estetyka posiłków nie ma znaczenia.
Bigorektyk
Bigorektyk rezygnuje z różnych wydarzeń społecznych na rzecz ćwiczeń i przygotowywania posiłków. Z racji tego, że ciągłe myślenie o swojej sylwetce i godziny spędzane na ćwiczeniach często nie pozwalają choremu prawidłowo funkcjonować, osoby takie potrafią nawet rezygnować z swojej pracy zawodowej i zatrudniają się na siłowni. Rozmyślania o swojej niewystarczającej muskulaturze mogą zajmować nawet kilka godzin dziennie. Ponadto bigorektyk kompulsywnie przegląda się w lustrze, nawet kilkadziesiąt razy dziennie.
Jakie problemy?
Bigorektyk z racji tego, że nie jest wystarczająco przekonany o swojej umięśnionej sylwetce, czuje dyskomfort w relacjach z innymi ludźmi. Nie eksponuje swojego ciała, np. na plaży czy szatni. Ubiera dodatkowe ubrania, aby zwiększyć optycznie swoją muskulaturę. Może dochodzić również do unikania kontaktów z partnerkami, np. do unikania całowania się w obawie o kalorie, które w jego przekonaniu mogłaby zawierać ślina partnerki. Dodatkowo taka osoba naraża się na utratę zdrowia, ponieważ kontynuuje ćwiczenia nawet w momencie kontuzji. Zażywa również wiele suplementów i sterydów w celu poprawy swojej sylwetki, których następstwem mogą być: przerost gruczołu krokowego, niewydolność wątroby, ginekomastia, niewydolność serca oraz utrata włosów, trądzik czy bezsenność. Do negatywnych skutków stosowania sterydów zalicza się również depresję. I to zazwyczaj z tej przyczyny chorzy zgłaszają się po pomoc do specjalistów.
Największą obawą chorych poddających się leczeniu jest zaprzestanie stosowania sterydów. Głównym celem psychoterapii jest skupienie się na powodach lub doświadczeniach, które wpłynęły na skupieniu się przez jednostce na wyglądzie ciała. Dodatkowym aspektem jest psychoedukacja i edukacja w zakresie prawidłowego żywienia i zmniejszenie czasu przebywania na siłowni.
